Ενδεικτικές μυκητολογικές ασθένειες
α.Περονόσπορος. Αναπτύσσονται ανοιχτού πράσινου χρώματος κηλίδες στη πάνω επιφάνεια του φύλλου. Στη συνέχεια αποκτούν
καστανό χρώμα και μετά ξηραίνονται.
β.Ωίδιο. Εμφανίζονται μικρές λευκές κηλίδες στη πάνω και στη κάτω επιφάνεια των φύλλων.
γ.Ανθράκωση. Σχηματίζονται μικρές υδατώδεις κηλίδες στα φύλλα, όπου στη συνέχεια αποκτούν καστανό χρώμα και ξηραίνονται.
δ.Μωσαϊκό του μαρουλιού. Τα φύλλα κιτρινίζουν και εμφανίζονται κατσαρωμένα.
ε.Σκληρωτίνια. Παρατηρούμε σάπισμα στη περιοχή του λαιμού του φυτού.
ζ.Τεφρά σήψη. Προκαλείται μαλακή σήψη στα παλιά φύλλα (αυτά που βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια του εδάφους).
Ενδεικτικοί ζωικοί εχθροί
α.Αφίδες. Μικρά έντομα πράσινου χρώματος που αναπτύσσονται κυρίως στηξ κάτω επιφάνεια των φύλλων. Τα φύλλα παραμορφώνονται ελαφρώς και εμφανίζουν και μια κολλώδη ουσία.
β.Σαλιγκάρια. Το φύλλωμα τρώγεται κατά τις βραδυνές ώρες. Οι ζημιές είναι πιο έντονες την άνοιξη και το φθινόπωρο.
γ.Αλευρώδεις. Μικρά έντομα λευκού χρώματος όπου μυζούν τα φύλλα.
δ.Το σημαντικότερο είναι ότι οι ζωικοί εχθροί είναι φορείς ιών και βακτηρίων και επειδή μολύνουν περαιτέρω τα φυτά μας
θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπίζονται.
Περιπτώσεις όπου παρατηρούμε διάφορες αλλοιώσεις και δεν οφείλονται σε κάποια ασθένεια.
α. Kάψιμο φύλλων. Παρατηρούμε μικρό ή μεγάλο μέρος των κορυφών των φύλλων να μαραίνονται και να ξηραίνονται. Τα αίτια
αυτού του φαινομένου μπορεί να είναι οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες, τα χαμηλά επίπεδα υγρασίας, η υψηλή περιεκτικότητα του εδάφους σε άλατα και το φτωχό ριζικό σύστημα του φυτού. Για να το αποφύγουμε θα πρέπει να κάνουμε τακτικό πότισμα και να χρησιμοποιούμε χώμα που να στραγγίζει καλά (ελαφρύ).
β.Κάψιμο των νεύρων των φύλλων (Υάλωση). Παρατηρούμε κυρίως στα άκρα μια υδαρή, υαλώδη εμφάνιση. Προκαλείται
όταν υπάρχει υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία (βαριά ατμόσφαιρα).